সকলোৱে এখন সুখৰ পৃথিৱীৰ সপোন দেখে। ভাল চাকৰি, সুন্দৰ পৰিয়াল, লʼৰা-ছোৱালী– নিঃসন্দেহে এটা ‘হেপি ফ্ৰেম’। তথাপিও বিষাক্ত অভিভাৱকত্বৰ ছবি মাজে মাজে ওলাই আহে। শৈশৱৰ একাংশ ইয়াৰ বলি। পিতৃ-মাতৃৰ কাজিয়া (Parents fight), তেওঁলোকৰ বেয়া জীৱনে সন্তানক কিমান প্ৰভাৱিত কৰে (Affects the child)?
বিষাক্ত অভিভাৱকে শিশুক আৱেগিক, সামাজিক আৰু সৰ্বোপৰি মানসিকভাৱে প্ৰভাৱিত কৰে।সকলোতে শিশুৰ দোষ উলিওৱা শিশুসকলৰ কথা নুশুনি তেওঁলোকক অকাৰণতে অভিযোগ কৰি আছে নেকি? ই তেওঁলোকৰ মনত প্ৰভাৱ পেলায়। ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে নিজকে অসম্পূৰ্ণ অনুভৱ কৰে। তেওঁলোকৰ আত্মবিশ্বাস অলপ অলপকৈ কমি গৈ থাকে।
কেতিয়াবা স্বামী-স্ত্ৰীৰ মাজত কাজিয়া হোৱাটো অস্বাভাৱিক নহয়। যিকোনো বিষয়ত মতানৈক্য হʼব পাৰে। কিন্তু পিতৃ-মাতৃৰ অহৰহ কাজিয়াবোৰ শিশুৰ মনত অবাঞ্চিত ভয়ৰ উৎস হৈ পৰে। হতাশাই তেওঁলোকক গ্ৰাস কৰে। তেওঁলোকে নিজৰ আৱেগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰে। স্বামী-স্ত্ৰীৰ মাজত হোৱা কাজিয়া ব্যক্তিগতভাৱে নিষ্পত্তি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক।
যিমানেই খং নাথাকক কিয়, নিৰ্দিষ্ট সীমাৰে পাৰ নকৰিব। ঘৰত কাজিয়া কৰিলে ইজনে সিজনৰ আস্থা ভাঙিলে সন্তানৰ ওপৰতো অবিশ্বাসৰ সৃষ্টি হয়। ভৱিষ্যতে তেওঁলোকেও আন মানুহক বিশ্বাস কৰিবলৈ ভয় কৰিব। মানুহৰ লগত মিলিব নোৱাৰে। স্কুলতো বন্ধুত্ব গঢ়িব নোৱাৰে।
শিশুটিক শ্ৰেণীত প্ৰথম হʼব লাগিব বুলি দাবী নকৰিব। ই তেওঁলোকৰ সৃষ্টিশীলতা বিকশিত নকৰে। আপোনাৰ সামাজিক মৰ্যাদা বজাই ৰাখিবলৈ তেওঁলোকে প্ৰথম হʼব লাগিব বুলি কোনো নিয়ম নাই। স্বাভাৱিকভাৱে বৃদ্ধি হʼবলৈ দিয়ক। এটা সুস্থ শৰীৰ আৰু মন লাভ কৰক। অভিভাৱক হিচাপে আপোনাৰেই সেই দায়িত্ব।
